Zielona metamorfoza: niezwykłe zmiany zaszły na "diabelskiej planecie"
Kometa 12P/Pons-Brooks traci swoje "diabelskie" rogi i nabiera zielonego odcienia po kriowulkanicznym wybuchu
W przypadku komety Ponsa-Brooksa (12P/Pons-Brooks), nazywanej "diabelską" ze względu na jej charakterystyczne "rogi" obserwowane po wybuchach wulkanicznych, zdarzyło się kilka niezwykłych wydarzeń. Ta kometa, wielkości miasta, traci swoje charakterystyczne rogi i nabiera zielonego odcienia po ostatnim kriowulkanicznym wybuchu.
W ciągu ostatnich miesięcy kometa przeszła kilka potężnych wybuchów, w wyniku których czasowo stawała się znacznie jaśniejsza. Te wybuchy prowadziły do tworzenia charakterystycznych rogowatych struktur w komecie - rozmytej chmurze materii wokół niej. Jednakże, po ostatnim wybuchu, rogi się nie pojawiły, co może świadczyć o zmianach strukturalnych w samej komecie.
Obserwacje pokazują, że kometa nabrała zielonego odcienia, który jest spowodowany obecnością dikarbonu w jej składzie. Ten element emituje zielone światło podczas interakcji z promieniowaniem słonecznym.
Kometa 12P/Pons-Brooks teraz porusza się w kierunku Słońca i osiągnie swoje peryhelium, najbliższy punkt do Słońca, 24 kwietnia 2024 roku. Po tym wydarzeniu uda się do zewnętrznej części Układu Słonecznego i nie powróci do wewnętrznych obszarów do 2094 roku.
Co wiadomo o komecie Ponsa-Brooksa (12P/Pons-Brooks)
Kometa Ponsa-Brooksa (12P/Pons-Brooks) to okresowa kometa, odkryta w lipcu 1812 roku przez Jeana Louisa Ponsa i ponownie odkryta w 1883 roku przez Williama Roberta Brooksa. Jej ponowne odkrycie w 1883 roku przez Williama Roberta Brooksa posłużyło jako podstawa do nadania jej podwójnej nazwy.
Ta kometa jest wyjątkowa ze względu na dość długi okres obiegu wokół Słońca, który wynosi około 71 lat. Jest to jedna z długo okresowych komet, których orbita znacznie wydłuża się z powodu grawitacyjnego wpływu planet.
Kometa ma jądro składające się z lodu i kosmicznego pyłu. W trakcie zbliżania się do Słońca, kometa staje się aktywna, wyparowując swoje lodowe składniki i tworząc jasne świecenie i ogon.
Jak wiele komet, 12P/Pons-Brooks stanowi znaczące zainteresowanie dla naukowców, ponieważ dostarcza informacji o wczesnym Układzie Słonecznym. Badanie jej składu może dać klucz do zrozumienia warunków, w których kształtował się nasz Układ Słoneczny.
Następne najbliższe zbliżenie do Ziemi oczekiwane jest 2 czerwca 2024 roku, kiedy to kometa, być może, będzie widoczna gołym okiem, co da astronomom unikalną możliwość jej badania.
Jakie jeszcze kriowulkaniczne komety przyciągnęły uwagę astronomów
Kometa Ponsa-Brooksa (12P/Pons-Brooks) to nie jedyna kriowulkaniczna kometa, za którą obserwują astronomowie. Kometa 29P/Schwassmann-Wachmann, znacznie większa od 2P/Pons-Brooks, przyciąga uwagę astronomów swoją aktywnością.
W ciągu ostatniego roku ta kriowulkaniczna kometa kilkakrotnie wybuchała, wyrzucając w kosmos ogromne ilości lodu i gazu. Szczególnie znaczący wybuch miał miejsce w grudniu 2022 roku, kiedy to w przestrzeń został wyrzucony milion ton tych substancji.
W kwietniu 2023 roku naukowcy po raz pierwszy dokładnie przewidzieli jedno z takich wybuchów na podstawie wcześniej zauważonego wzrostu jasności komety. Było to znaczące osiągnięcie w badaniu zachowania kriowulkanicznych komet.
Komety, które będzie można zobaczyć w najbliższych miesiącach
W najbliższych miesiącach astronomowie i miłośnicy nocnego nieba będą mogli obserwować kilka komet. Zielona kometa Nisimura, która niedawno przyciągała uwagę, teraz oddala się od Ziemi i będzie ponownie widoczna dopiero za 400 lat.
Kometa 62P/Tsuchinshan osiągnie najbliższy punkt do Ziemi 29 stycznia 2024 roku. To wydarzenie sprawi, że będzie dobrze widoczna z północnej półkuli Ziemi, nawet przez lornetkę.
Kometa 144P/Kushida stanie się dostępna do obserwacji od połowy grudnia. Do jej obserwacji można używać lornetek lub małych teleskopów.